- разчленение
- разчлене́ние ср., само ед. 1. Zergliederung f, -en, Gliederung f, -en, Aufteilung f, -en; 2. език. (реч) Artikulation f, -en.
Български-немски речник. 2013.
Български-немски речник. 2013.
разчленение — същ. раздробяване, накъсване, разделяне, напарчаване, разлагане същ. деление, подялба … Български синонимен речник
анализ — същ. анализиране, разлагане, разчленение същ. изследване, издирване същ. разбор, критика същ. проба, изпробване, проверка … Български синонимен речник
деление — същ. разделяне, разчленение, подялба … Български синонимен речник
подялба — същ. делба, разподялба, разпредяла, разделяне, разпределение, деление същ. разчленение … Български синонимен речник
разделяне — същ. делене, разпределение, разпределяне същ. деление, разчленение, подялба същ. отделяне, изолиране, изолация същ. откъсване, разединение, разрив същ. отлъчване същ. раздаване … Български синонимен речник
раздробеност — същ. разпокъсаност, разчленение, разкъсване, разделяне същ. разединение, несговорчивост, разцепление, разкол … Български синонимен речник
раздробяване — същ. надробяване, накъсване, разчленение, разкъсване, напарчаване същ. разпадане, разлагане, дезинтеграция … Български синонимен речник